ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ-Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΕΝΑ ΣΑΚΙΔΙΟ!

Ο Δημήτρης Παρούσης, παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ολλανδία.  Πέρασε την εφηβεία του στην Νέα Ορεστιάδα, την τελευταία βόρεια πόλη της Ελλάδας, «σφηνωμένη» ανάμεσα στην Τουρκία και τη Βουλγαρία.

Στα 19 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη όπου ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις κυριότερες εφημερίδες και ραδιόφωνα της πόλης και το 1998 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του.

Πέρασε από τις σχολές δημοσιογραφίας της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και του Άρχους στη Δανία και πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, στην Ουαλία, της Μεγάλης Βρετανίας.

Το 2000 δοκίμασε την τύχη του στην Αθήνα. Δούλεψε σε μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και internet portal, έγινε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της International Federation of Journalists. Δίδαξε σε δημόσιες σχολές δημοσιογραφίας, έγραψε ένα βιβλίο – έρευνα σχετικά με την κυκλοφορία των εφημερίδων και κάποια στιγμή, το 2006, θεωρώντας ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα (μέχρι το 2006) πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε περισσότερες από είκοσι χώρες.

Ο Δημήτρης δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση ενός ονείρου που αποτελεί παράλληλα και κρυφό πόθο των περισσοτέρων ανθρώπων – να κάνει το γύρο του κόσμου. Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να το πραγματοποιήσει.*

Νοιώθω πραγματικά ευγνώμων που υπάρχουν άνθρωποι σαν το Δημήτρη.

Βρέθηκα εντελώς τυχαία στη σελίδα godimitris.gr και η περιπλάνηση μου μόλις ξεκινά.

Απλά νοιώθω ότι θα περάσω ώρες ατελείωτες σε αυτή τη σελίδα αλλά και γενικά μαθαίνοντας για τις περιπλανήσεις του.

Με συγκίνησαν βαθιά τα παρακάτω λόγια:

- Δεν βρήκε κανέναν να τον ακολουθήσει, αλλά αυτό δε στάθηκε εμπόδιο. Ξεκίνησε μόνος του.

- Δεν είχε τα χρήματα να το πραγματοποιήσει, αλλά έκανε το πρώτο βήμα με την ελπίδα ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ότι τουλάχιστον προσπάθησε. Εξάλλου ο κόσμος ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται και το κυριότερο, δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί στα όνειρά μας.

- Πούλησε τα ελάχιστα υπάρχοντά του. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του, πήρε το σακίδιό του, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μια πυξίδα και άρχισε τη δική του Οδύσσεια.

Αυτά ήταν αρκετά για να κερδίσει το θαυμασμό μου.

Αρχική ιδέα του Δημήτρη ήταν να κάνει το γύρο του κόσμου σε δύο χρόνια.  Αλλά μας λέει μέσα από τη σελίδα του ότι έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια και ακόμα δεν έχει δει τίποτα.  Λέει ότι για να απολαύσεις το ταξίδι πρέπει να αφεθείς στους ρυθμούς του και να ξεχάσεις οποιοδήποτε πρόγραμμα.

Κάτι άλλο που με άγγιξε είναι το γεγονός ότι ο Δημήτρης δε θέλει απλά να περάσει από τη μια χώρα στην άλλη, θέλει να τη ζήσει σαν απλός πολίτης, ώστε να μπορέσει να την καταγράψει όπως της αξίζει.

Γι’αυτό μας λέει ότι η περιπλάνησή αυτή έχει ως κεντρικό της σύνθημα: «Το ταξίδι στην πραγματική του διάσταση».

Μας λέει ότι όλοι έχουμε δικαίωμα να κάνουμε όνειρα. Το να τα πραγματοποιήσουμε όμως δεν είναι εύκολο.

«Απαιτούνται πολλές θυσίες, σκληρή δουλειά, επιμονή, υπομονή, θάρρος, αισιοδοξία, πείσμα. και πολλά άλλα συστατικά. Πολύπλοκη συνταγή.»

«Ο γνωστός συγγραφέας Κοέλιο λέει ότι όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί στο να γίνει πραγματικότητα. Θα διαφωνήσω μαζί του. Έπειτα από σκληρούς αγώνες για να καταφέρω τελικά να περιπλανιέμαι στον κόσμο, κατάλαβα πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, πρέπει εσύ να φέρεις πάνω – κάτω το σύμπαν.»

συνεχίζει.

Δεν έχει χρήματα…με δανεικά κινείται, εργάζεται και ως ανταποκριτής. Μας λέει ότι:

«Το οξύμωρο εδώ είναι ότι, ενώ κάνω τα καλύτερα ρεπορτάζ της δημοσιογραφικής μου σταδιοδρομίας, πληρώνομαι, αν πληρωθώ, με λιγότερα χρήματα από όσα παίρνει ένας αλλοδαπός ανειδίκευτος εργάτης. Αναγκαστικά τα έξοδά μου είναι περιορισμένα στο ελάχιστο.

Μέχρι σήμερα, χορηγούς που να μου δίνουν χρήματα δεν έχω. Αλλά τουλάχιστον λέω ότι εάν περίμενα να μαζέψω τα λεφτά για να φύγω, ακόμη δεν θα είχα ξεκινήσει τούτο το όνειρο…»

«Βγάζω περισσότερα χρήματα πλένοντας πιάτα ως παράνομος μετανάστης σε εστιατόρια του Περού (το έχω κάνει) από ό,τι με τα ρεπορτάζ μου, άσχετα και αν η ΕΡΤ, για παράδειγμα, καλύπτει ώρες στο πρόγραμμά της, από το υλικό μου…»

Ας τον βοηθήσουμε λοιπόν να συνεχίσει αυτή του την προσπάθεια συνεισφέροντας στον λογαριασμό του τον οποίο μας δίνει μέσα από τη σελίδα του.

«Ακόμη και ένας «καφές» για μένα είναι μερικά χιλιόμετρα παραπάνω στην περιπλάνησή μου στον κόσμο.»

Μας καλεί και μας «προκαλεί» να τον ακολουθήσουμε

«Πάρε ένα σάκο κι έλα»!!!!!!

Αλλά ακόμα και αν δεν πάμε σωματικά, μπορούμε να παρακολουθήσουμε το ταξίδι του, μία πραγματική περιπλάνηση τη στιγμή που συμβαίνει, συμμετέχοντας σε μία αμφίδρομη – διαδραστική διαδικασία. Και μας τονίζει ότι μπορούμε κι εμείς να γίνουμε μέρος αυτής.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε τη σελίδα του Δημήτρη, να διαβάσετε από πρώτο χέρι όσα έχει να σας πει….και να ταξιδέψετε στον κόσμο…

Τελειώνοντας το συγκεκριμένο άρθρο, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και να του ευχηθώ να συνεχίσει έτσι ακριβώς!!!!!!

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μας εμπνέουν!!!!!!!!

Με πληροφορίες από τη σελίδα *godimitris.gr.

 

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Βάγια